Hanna Krall - "Zdążyć przed Panem Bogiem”

„W ŻYCIU NAJWAŻNIEJSZE JEST ŻYCIE”

                                                                                                            Hanna Krall

Dzisiejszy post poświęcony będzie znakomitej polskiej pisarce, reporterce i dziennikarce, która właśnie 20 maja obchodzi swe 85  urodziny.
Jest nią Hanna Krall, urodzona w 1935 roku w Warszawie.  Jej rodzice - Salomon Krall i Felicja Jadwiga z Reicholdów - byli urzędnikami. W czasie wojny dziewczynkę ukrywano po "aryjskiej" stronie. Straciła wszystkich najbliższych, sama cudem uniknęła śmierci. Wykradziono ją z transportu do getta.

„Nie zamieniłabym mojego dzieciństwa na żadne inne – wyznaje Hanna Krall. - Przygotowało mnie na całą resztę życia, dzięki niemu coś rozumiem z tego świata. Dzięki niemu wiem, czym jest strach, wiem, czym jest odwaga. I nie gorszę się byle czym. Byłabym nieporównywalnie głupsza, gdybym tego wszystkiego nie przeżyła. Zresztą wszystkie dzieci wychodzą z wojny roztropne i dorosłe. Żeby przeżyć, wszystkie musiały być mądre: polskie, żydowskie... (Krzysztof Ogiolda, "Mózg to jest przereklamowany organ", "Nowa Trybuna Opolska", 2.11.2001)”

Hanna Krall, to autorka głośnego reportażu "Zdążyć przed Panem Bogiem". I właśnie temu dziełu przyjrzymy się dzisiaj bliżej, bo to bardzo wartościowa książka.

W czasie II wojny światowej w warszawskim getcie żydowskim zginęło lub umarło z głodu tysiące osób. Jednak sama liczba nie daje obrazu tragedii każdego wliczonego w te sumy człowieka. Autorka przeprowadziła wywiad z jednym z nielicznych, którzy przeżyli to piekło. Książka „Zdążyć przed Panem Bogiem” jest zapisem tej rozmowy. Marek Edelman był jednym z przywódców powstania w getcie. Jego wspomnienia to szczera relacja, która jest ważnym świadectwem historii. Migawki wspomnień z getta przeplatają się w książce ze wspomnieniami z powojennej pracy zawodowej. Marek Edelman zdobył zawód lekarza, który pozwolił mu niejednokrotnie zdążyć przed Panem Bogiem i „wyrwać mu” człowieka w ostatniej chwili darując więcej czasu na życie. W getcie nie było możliwości negocjacji z Bogiem.

"Zdążyć przed Panem Bogiem” Hanny Krall nie jest książką o umieraniu, to raczej książka o życiu i dla życia. Przestroga, by przeciwstawiać się zniszczeniu i nie tracić wiary w życie. Lektury opowiadające o tragedii poszczególnych osób trafiają do świadomości czytelnika najgłębiej. Mnie wprowadzają w stan niedowierzania. W efekcie powoduje to wdzięczność wobec losu za pokój, w którym dane jest nam żyć oraz uzmysłowienia sobie, jak mało istotne są dzisiejsze problemy w porównaniu do "niewiadomo, czy dane mi będzie dożyć jutra".

Dlatego bądźmy dla siebie dobrzy,
doceniajmy to co mamy i szanujmy się na co dzień!!!