29 marca 2021 - Światowy Dzień Fortepianu

 

Wirtuoz fortepianu – Fryderyk  Szopen

Pozostawił po sobie muzykę przekraczającą wszelkie granice piękna, prawie wyłącznie fortepianową i do dziś uchodzi za jednego z najwybitniejszych pianistów i kompozytorów w historii. Czuł się w pełni Polakiem, nawet jeśli czasem lubią przypisać go sobie Francuzi. Nigdy się nie ożenił, nie miał dzieci, a żył niespełna 39 lat, z czego niemal całe dorosłe życie poza ojczyzną. 
Zmarł na gruźlicę. W tym roku mija 211. rocznica jego urodzin.

Na czym polegała jego wyjątkowość?
Fryderyk Szopen … pianista, kompozytor, romantyk.
Syn Polki i spolonizowanego Francuza. Pozostawił po sobie muzykę przekraczającą wszelkie granice piękna – jego nokturny, polonezy, walce, etiudy, mazurki, preludia czy dwa koncerty fortepianowe uczyniły go jednym z najwybitniejszych pianistów i kompozytorów w historii. Inspirował się polską muzyką ludową, a naszą narodową duszę słychać w całej niemal jego twórczości, która stanowi jednak część światowej kultury, tak jak muzyka Bacha, Beethovena czy Mozarta.

Polonez od dziecka
Życie Szopena, chociaż bardzo krótkie, pełne było ważnych wydarzeń, wzlotów, sukcesów, upadków i dramatów. Na pewno warto przypomnieć sobie dosłownie kilka najważniejszych faktów.

Fryderyk był synem spolonizowanego Francuza - Mikołaja Chopina
i Polki - Tekli Justyny Chopin. Na świat przyszedł w Żelazowej Woli
1 marca 1810 r., choć pojawia się też mniej prawdopodobna data
22 lutego.

Wychował się w Warszawie u boku dwóch sióstr, starszej Ludwiki
i młodszej Emilii. Naukę gry na fortepianie rozpoczął przed ukończeniem czwartego roku życia, przychodziła mu bardzo łatwo. Swoje pierwsze kompozycje pisał już trzy lata później. W 1817 r. ukazał się w druku jego pierwszy polonez. Rok później wystąpił z debiutanckim recitalem w pałacu Radziwiłłów. Jako piętnastolatek zagrał w kościele ewangelickim św. Trójcy dla cara Aleksandra I. W 1826 r. ukończył Liceum Warszawskie. Przez następne trzy lata sporo podróżował, rozwijając karierę wirtuoza.

Rozpacz w nutach zapisana

5 listopada 1830 r. Fryderyk wyjechał z Polski, by już nigdy do niej nie wrócić. Odwiedził m.in. Drezno, Stuttgart, Wiedeń i Monachium, by w końcu osiąść w Paryżu. To w czasie tej podróży napisał szkice swojej słynnej Etiudy Rewolucyjnej, powstałej na skutek rozpaczy po upadku Powstania Listopadowego.

Podczas pobytu w Paryżu dał łącznie 19 koncertów. Z drugiej strony, skupiał się na komponowaniu, a na życie zarabiał, udzielając m.in. lekcji gry, głównie córkom prominentnych polityków i mecenasów kultury, hrabinom i hrabiankom. Był nauczycielem wymagającym
i niecierpliwym, ale podobno bardzo skutecznym.

W 1836 r. zaczął poważnie chorować na gruźlicę, która 13 lat później doprowadziła do jego śmierci.

Obywatel świata
Chopin przejawiał wiele talentów – w tym malarski, aktorski i literacki, potrafił też świetnie parodiować i naśladować innych. 

"Rodem warszawianin, sercem Polak, a talentem świata obywatel"

– pisał tuż po śmierci pianisty Norwid. I chociaż genetycznie Chopin był Polakiem tylko w 50 proc., kluczowe jest to, jak się sam czuł. A tu nie ma żadnych wątpliwości, skoro wyraził wolę, by po jego śmierci siostra Ludwika przewiozła do Polski jego serce, co nastąpiło w styczniu w styczniu 1850 r. Polskość słychać też w całej twórczości Chopina.

Chopin, czyli Szopen?

Trochę ciekawostek!!!

Do dziś spotykamy się z dwiema formami pisowni nazwiska naszego poety fortepianu. Która z nich jest prawidłowa? Ta w języku jego ojca, po francusku, czyli w formie zdecydowanie częściej spotykanej? A może w wersji spolszczonej? Okazuje się, że obie formy, Chopin i Szopen, są poprawne, mimo że ta pierwsza jest zdecydowanie częściej spotykana.

Wielki kompozytor i pianista nosił nazwisko należące do dość nielicznej grupy nazwisk, które można zapisywać zarówno w formie oryginalnej, jak i rodzimej, przypisanej do naszego języka. To samo dotyczy m.in. Washingtona (Waszyngtona), Shakespeare’a (Szekspira), Molière’a (Moliera) i Voltaire’a (Woltera). Co więcej, z formy Szopen korzystał czasem sam artysta, a poemat Cypriana Kamila Norwida to przecież "Fortepian Szopena", a nie "Fortepian Chopina".

Pasowanie na czytelnika

 

„My, uczniowie pierwszej klasy
tobie książko przyrzekamy,
że szanować cię będziemy,
krzywdy zrobić ci nie damy! ”

 

Tymi słowami Pierwszoklasiści złożyli ślubowanie podczas
UROCZYSTEGO PASOWANIA NA CZYTELNIKA
w BIBLIOTECE SZKOLNEJ.

W tym roku 23 uczniów klasy I poznało zbiory i zasady korzystania z  naszej biblioteki wyruszając w podróż „WESOŁYM POCIĄGIEM". Podczas kolejnych stacji dzieci dowiedziały się również, że oprócz literatury dziecięcej w wypożyczalni można znaleźć również słowniki, encyklopedie, literaturę z różnych dziedzin wiedzy, powieści, czy lektury i czasopisma. O tym, że wypożyczone książki trzeba szanować, młodzi goście wiedzieli już doskonale, jednocześnie podkreślali ogromne znaczenie czytania. W dalszej części uczniowie wykazali się znajomością baśni. Następnie sami przystąpili do tworzenia wspólnej opowieści, którą zatytułowali „Zwierzęca miłość’. Są oni nie tylko twórcami tekstu, ale również ilustratorami książeczki.

Oto efekty ich pracy: 

Na zakończenie spotkania, za piękne i pełne zaangażowania uczestnictwo,  wszyscy otrzymali medale i pamiątkowe dyplomy oraz Bilet powrotny do biblioteki. Jest to akcja skierowana do uczniów klas I-III z okazji powrotu do nauki stacjonarnej.

Galeria zdjęć:

Bycie EKO jest fajne!

 

Książka jest już dostępna w naszej szkolnej bibliotece.

Zapraszam!

Dzieci wciąż słyszę, że warto być “Eko”, że trzeba dbać o naszą planetę, ale jak im wyjaśnić, co to oznacza? Jak zachęcić je do działania?

Najlepiej poprzez wspólne czytanie!

„Pomogą w tym opowieści o przygodach Gangu Fajniaków, które uwrażliwiają najmłodszych na otaczającą nas przyrodę. Poznajcie przyjaciół obdarzonych super mocami. Są to: chmurka, kropelka, słońce, drzewa, ważka, foka i pies. Wszyscy razem pomagają naturze,
a pewien psotnik stale im w tym przeszkadza…”.

Fragment pochodzi z okładki książki.

Bezpiecznie w sieci!

 

Dzień Bezpiecznego Internetu 

9  lutego 2021 roku obchodzimy  po raz kolejny Dzień Bezpiecznego Internetu, tym razem pod hasłem  „Działajmy Razem!”.

Dzień Bezpiecznego Internetu powstał z inicjatywy Komisji Europejskiej w 2004 roku i świętowany jest obecnie na całym świecie.

Internet jest niesamowitym narzędziem z wirtualnie nielimitowaną liczbą zastosowań. Niestety jego wszechstronność pozwala także na wyrządzanie szkód jego użytkownikom. W związku z tym  każdego roku obchodzony jest Dzień Bezpiecznego Internetu, mający na celu edukować o zagrożeniach w sieci.

W tym roku szczególnie staramy się, aby  temat związany z bezpieczeństwem w sieci i profilaktyką w zakresie poruszania się w przestrzeni internetowej wybrzmiał mocno!

Nie uciekniemy od nowych technologii, od życia w cyfrowym świecie. Jedyne co możemy zrobić, to wspierać naszych uczniów, edukować i towarzyszyć im w wirtualnej rzeczywistości. Świadomy uczeń to odpowiedzialny uczeń, który znając zasady i specyfikę funkcjonowania sieci będzie bezpieczny.

Oto  kilka wskazówek porządkujących wiedzę dotyczącą bezpieczeństwa w wirtualnej rzeczywistości.

 

Polecam również:

https://view.genial.ly/600d9554ae03310d0c24f650?fbclid=IwAR1RDUyLyy6zGAHBELVgP4NEaoC8wWbd8L2TEsj5vpaNH4drgGhkrJUeA2Q

Istnieje wiele zagrożeń, o których warto wiedzieć, by ich uniknąć. Zachęcam do studiowania i zgłębiania tego tematu na stronach:

SaferInternet

Sieciaki.pl